Towarzystwo Solidarnej Pomocy
im. Kazimierza Fugla

„Jeden drugiego brzemiona noście”

Po strajkach kwietniowo-majowych w 1988 roku NSZZ „Solidarność” ponownie rozpoczęła swoją jawną działalność i powróciła oficjalnie w roku następnym do zakładu pracy, ówczesnej Hucie im. Lenina. Był to okres upadku dotychczasowego systemu politycznego - komunizmu. Dla społeczeństwa był to bardzo trudny okres, brakowało nawet podstawowych artykułów spożywczych, czy sanitarnych. „Solidarność”, począwszy od stanu wojennego, prowadziła znaczącą pomoc osobom potrzebującym. Polegała ona na przyjmowaniu i redystrybucji wśród potrzebujących, płynącą dość szerokim strumieniem głównie z Europy Zachodniej, pomoc w różnych postaciach. Trudno byłoby szczegółowo wymienić co przywożono w transportach z Francji, Belgi, Niemiec, z kierunku Państw Skandynawskich, także z USA, ale były to przede wszystkim artykuły pierwszej potrzeby. Generalnie pomoc organizowana była od zaprzyjaźnionych organizacji związkowych ale także od ludzi dobrej woli tych krajów. Wcześniej, w początkowych latach 80-tych pomoc ta była kierowana do kościołów. Powstawały tam różne organizacje pomocowe np. przy parafii w Mistrzejowicach czy na os. Szklane Domy. Od końca lat 80-tych zachodnioeuropejskie związki zawodowe słały już transporty do Komisji Robotniczej Hutników, która w 1989 r legalnie funkcjonowała na terenie zakładu.

Wtedy też zrodził się pomysł o sformalizowaniu i zarejestrowaniu Stowarzyszenia, które zajmowałoby się rozdziałem i pomocą dla najbardziej potrzebujących z otrzymywanych środków. Pomysłodawcą był śp. Kazimierz Fugiel będący wtedy w Zarządzie KRH odpowiedzialnym za sprawy socjalne i który miał najlepszy obraz biedy, nawet wśród pracowników Huty. Kilkanaście osób zadeklarowało chęć założenia i zostania członkiem takiego Stowarzyszenia. Pierwsza nazwa Stowarzyszenia brzmiała: „Towarzystwo Solidarnej Pomocy przy KRH NSZZ Solidarność”. Kaziu Fugiel wokół siebie w krótkim czasie skupił kilkadziesiąt osób, które często po godzinach pracy społecznie działały w TSP. Przy rozdziale darów (głównie odzież) rozpoczęto zbieranie dobrowolnych datków pieniężnych, które w całości przekazywano dla osób w potrzebie. Drugą częścią początkowej działalności, która była prowadzona w TSP przez osoby już fachowe (farmaceuci) było wydawanie lekarstw, które w Polsce często były nieosiągalne lub były bardzo drogie.

Kolejnym kierunkiem działania TSP było organizowanie kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży, które tworzyły konkurencję do struktur powstałych w okresie komunizmu. Kolonie i obozy cieszyły się świetną opinią a dzieci i młodzież była wychowywana w duchu patriotyzmu. Na początku lat 90-tych rozpoczęto przyjmowanie polskich dzieci z Ukrainy, Białorusi a nawet z Kazachstanu. Następowała również wymiana młodzieży, aby i nasze dzieci mogły zobaczyć w jakich warunkach żyli nasi rodacy, którzy albo byli wysiedleni z Polski albo pozostali na terenach wcześniej należących do Polski. Podjęto próbę ściągnięcia kilku polskich rodzin z Kazachstanu. Kilku rodzinom przy wsparciu samorządów udało się pomóc w osiedleniu na stałe w Polsce. Jednej z nich przekazano dom w bliskiej odległości od Huty.

Należy również wspomnieć o pomocy jaką Towarzystwo Solidarnej Pomocy niosło transportami samochodami ciężarowymi z darami dla mieszkańców Ukrainy, Białorusi, czy Rumunii. Także wielokrotnie udzielano pomocy powodzianom zalanych regionów na południu Polski w 1997 roku.

Podczas jednej z wizyt we Francji zrodził się pomysł aby rozpocząć działalność i utworzyć wypożyczalnię sprzętu rehabilitacyjnego, którego u nas brakowało. We Francji i w Niemczech taki sprzęt po niewielkim zużyciu był likwidowany i wymieniany na nowszego typu wersje. W Polsce był on praktycznie nieosiągalny. We Francji nawiązany został kontakt z wieloma osobami, które wyjechały w stanie wojennym i osiedlili się w tym kraju na stałe. Jednak koordynatorem, ale jednocześnie wielkim przyjacielem Polaków był Francuz Elie Gervois, później uhonorowany przez Radę Miasta Krakowa medalem Cracoviae Merenti. To on wielokrotnie osobiście przywoził swoim samochodem wcześniej zbierane dary. Po pewnym czasie Towarzystwo zakupiło samochód, którym też przywożono sprzęt i inne asortymenty. Tym sposobem zgromadzono tysiące łóżek, wózków, chodzików i innego sprzętu rehabilitacyjnego, które następnie były wypożyczane potrzebującym. Ta działalność w ramach TSP im. Kazimierza Fugla do dnia dzisiejszego jest kontynuowana. Obecnie już zmniejsza się zapotrzebowanie ze względów na pomoc w tej dziedzinie przez wiele organizacji jakie powstawały, ale i Państwo, które stopniowo przejmuje na siebie ten obowiązek. Corocznie najuboższe osoby z tereny Nowej Huty w okresach świątecznych otrzymują paczki. Obecnie zastanawiamy się w jakim kierunku pomocowym Towarzystwo Solidarnej Pomocy powinno pójść bo nadal jest one gotowe pomagać ludziom w potrzebie.

Władysław Kielian

SERWIS

Wypożyczalnia dysponuje warsztatem serwisowym dla naszych klientów.

TRANSPORT

Istnieje możliwość odpłatnego transportu wypożyczonego sprzętu w granicach metropolii krakowskiej.

FAKTURY

Na życzenie klienta za wypożyczony sprzęt wystawiamy faktury VAT.